Hebt u ook het gevoel dat er iets fundamenteels niet klopt in het (be)sturen van veel organisaties? Ooit hield hun topmanagement zich met lange termijn strategie bezig, zeg maar met de vitaliteit van de organisatie. Nu zijn ze druk, druk, druk in de weer met korte termijn resultaten en etaleren hierbij vooral hun eigen vermeende viriliteit. Fusies (zoals ze worden aangekondigd), overnames (zoals ze uitpakken) en opsplitsingen (waar ze op uitdraaien) zijn hun rituelen en de financiële markt hun bijbel. Dat er tussendoor bezuinigd, gerationaliseerd, gereorganiseerd, gesloten, afgestoten, afgeslankt, uitbesteed, outsourced, offshored etc. etc. moet worden is misschien wel jammer, maar een door de globalisering opgedrongen werkelijkheid (net zoals hun gouden salarissen, platina bonussen en saffraan handdrukken): ‘de markt is nu eenmaal onverbiddelijk, maar gelukkig voor iedereen gelijk’. Geld wordt niet langer met economische activiteiten, maar met geld verdiend (en nog sneller verloren). ”
Hebt u ook het gevoel dat er iets fundamenteels niet klopt in het informatiemanagement van deze organisaties? Informatie en ICT zijn kostenplaatsen, die de stoute dromen van de top alleen maar in de weg staan. Ze zijn amechtig en continu aan het rationaliseren, integreren, standaardiseren, stroomlijnen, herinrichten, etc. in de ijdele hoop het verwachtingspatroon van de top te kunnen bijhouden; in India gloort de toekomst. Desinteresse en vervreemding bovenin en desillusie en bevreemding onderin gaan hand in hand. Nog even en ze zijn uitsluitend kosten aan het besparen en systemen aan het introduceren om hun broodheren virtueel gerust te stellen: KPI’s, SLA’s, BSC’s en andere ‘kwantiteitssystemen’ (om van het SOX-carrousel maar te zwijgen) hebben de werkelijkheid vervangen. Alles wat in SAP kan, gebeurt ook: een tijd geleden kondigde de Universiteit van Amsterdam aan dat ze elke wetenschappelijk medewerker zou doen tijdschrijven opdat het College van Bestuur de kosten van één uur onderzoek eindelijk eens zou kunnen bepalen. Hoe heeft de UvA de afgelopen 374 jaar in hemelsnaam zonder zo een essentieel kengetal kunnen overleven?
Waar het om gaat is dit: als we niet oppassen, raken we als informatiemanagers gekneld in de spagaat tussen strategie en uitvoering. We hebben de mond vol van strategisch business-ICT alignment, maar gaan ondertussen voorbij aan de vaststelling dat de ‘busy-ness’ en de strategie van veel organisaties nauwelijks nog iets met elkaar te maken hebben. Als informatie meer en meer de identiteit van organisaties bepaalt, wat we maar al te graag belijden, zullen we daar ook moeten naar handelen: duurzaam, verantwoord en betekenisvol informatiemanagement heeft behoefte aan roergangers, niet aan handlangers!
Door Rik Maes
Prim 