Afgelopen weekend zond KRO Reporter een special uit over Wouter Bos, onze ongekroonde redder van de financiële markt. Ik zie een voldane man die ontspannen, met een grap en een grol, alle vragen over de financiële crisis en zijn optreden daarin beantwoordt. Af en toe als het serieus wordt knijpt hij zijn ogen tot spleetjes om aan te geven dat hij er helemaal in zit. Wie niet beter weet denkt dat er een ondernemer zit die de deal van de eeuw heeft gesloten. Zijn broer beschrijft al even vrolijk wat een scherpe onderhandelaar Woutertje vroeger al was, bij Monopoly, “Als Wouter eenmaal de macht had …”. Voor de kritische noot heeft de redactie de financiële eminence grise Onno Ruding en de altijd opgewonden Willem Vermeend in de rol van Statler en Waldorf geplaatst. Ze geven kritiek, maar weten dat ze optreden in een show.
Op de in beton gegoten vraag of de Amerikaanse Minister Paulson een kapitale fout heeft gemaakt door Lehman Brothers niet te redden, antwoordt Bos, zonder enige bedenktijd of nuancering: “Ja”. Gevraagd naar de verklaring buigt hij voorover om zijn woorden kracht bij te zetten: “Toen deze bank viel, die zo’n ongelofelijk cruciale schakelfunctie had in het financiële verkeer wereldwijd, ontstond er een enorm wantrouwen in de hele financiële wereld. Vanaf dat moment wist niemand meer wie er nog gered zou worden en wie niet.” Het is volgens Wouter te beschouwen als de geboorte van de crisis, als een noodlottig voorval dat voorkomen had kunnen worden. Was hij toen daar geweest, dan had hij zijn vinger in de dijk gestoken.
Dagelijks zie ik om me heen dat dit beeld van Bos realiteitszin mist. Hoe ik de overgang maakte weet ik niet, maar ik nam het steeds minder serieus en ging er steeds meer naar kijken als Holland’s got talent, een van de top-programma’s van de commerciëlen. Verbijsterend om te zien hoeveel mensen in dat programma op een stip gaan staan in de volle overtuiging dat ze iets kunnen en in de hoop dat ze ‘ontdekt’ worden. En hilarisch (op een tragikomisch, zeer respectvolle manier natuurlijk) om de blik van volkomen ongeloof te zien als de priem van Henk Jan Smits en consorten hun opgeblazen fantasiewereld uiteen doet spatten.
Hoe zouden mensen aan het idee komen dat ze iets kunnen? Volgens mij zijn er twee mogelijkheden; ze zijn ziek en worden omringd door een kritiekloze massa familie, vrienden en kennissen, of diezelfde groep vindt het net als zijzelf zó fantastisch bekend te worden, dat de manier waarop er helemaal niet toe doet. Aandacht en belangstelling voor zichzelf is waar het om gaat. Hoe, doet er niet toe. Het gaat om jou. Bescheidenheid is dan een ondeugd.
Wat we nu zien is dat programma’s als Holland got’s talent niet alleen gemaakt wordt bij de commerciële omroepen, maar ook bij de publieke omroep met ministers in de hoofdrol en als kennissenkring ex-ministers en andere publiek bekenden. Alleen maar aandacht voor de hoofdpersoon, hoe doet er ook niet toe, wat die beweert maakt niet uit: geen onderzoek of onderbouwing of nuance. En die hoofdpersoon geniet.
De broer van Wouter Bos bracht alles terug tot de juiste proporties. Wouter speelt minister zoals hij monopoly speelde. Toen ik eenmaal de lijn van broer Bos te pakken had keek ik naar het programma als Bos, he’s got talent. Vanaf het moment dat ik er zo naar kon kijken begon ik te lachen. Ik moest steeds harder lachen, kreeg er tranen van in mijn ogen bij Vermeend, moest schuddebuiken bij Onno Ruding. Het programma heet Reporter. Je mag het niet missen. Het is humor van de bovenste plank.
Rick Dekker
We aten in Crodo. Dat is een klein plaatsje in het dal van Formazza. Toen ik dat tegen mijn zoon zei, kreeg ik terug dat dit pas informatie was waar hij echt iets aan had. Ik moest lachen en meldde dat ik dit had afgekeken van de accountant. Het drankje Crodino komt er vandaan. Hij zei: “Aha. Nu weet ik nog niet waar het ligt maar ga ik aan mijn algemene kennis twijfelen.” Ik vertelde dat het 20 kilometer na de Simplonpas ligt als je vanuit Zwitserland Italië inrijdt. Dan 10 kilometer naar het noorden en je bent er. “Oké.” Lees verder 
Prim 